Overdenking

April 2025

‘..en zonder het vergieten van bloed vindt er geen vergeving plaats..’ (Hebreeën 9,22b)

In de komende weken in aanloop naar Pasen denken veel mensen na over het lijden en sterven van de Here Jezus. Het laatste gesprek aan de tafel, het wassen van de voeten, de doodstrijd in Getsemané, de kus van Judas, de zweepslagen, de haan en de schok bij Petrus..

U kent de geschiedenis – hoe ze Hem in het gezicht hebben geslagen en gespuugd, hoe ze Hem een mantel omdeden, een doornenkroon op Zijn hoofd zetten..

Het schijnproces, hoe ze Hem de stad uitdreven, een kruis op Zijn rug..
De Koning der Joden – genageld aan een kruis.

Afschuwelijk – als je Iemand, die onschuldig is, zo oneerlijk ziet lijden en sterven.. Je kunt medelijden voelen met Hem, zoals een deel van de mensen toen. Je kunt er boos van worden, zoals de leerlingen in de tuin – er met het zwaard op los willen slaan.. (Lc. 22,49)

Maar – de Here Jezus – wilde er niets van weten. Die laatste momenten, waar we de komende weken samen bij stilstaan – overkwamen Hem niet. Hij ging ze aan. Heel bewust.

Het indrukwekkende zinnetje – ‘het uur is gekomen’ – je komt het meerdere keren tegen in de lijdensgeschiedenis. We kennen de strijd, die eraan vooraf ging. Hoe de Here Jezus nog worstelde met de wil van Zijn Vader, maar Hij kwam in de absolute overgave toen Hij zei:

                ‘Niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede..’ (Lc. 22,42)

De Here Jezus had op dat moment in de tuin – toen Hij omsingeld was door soldaten, overpriesters en tempelwachten – met één woord kunnen gebieden. Tienduizenden engelen hadden Hem kunnen beschermen tegen de handen, die al zo lang naar een moment hadden gezocht om Hem te doden.

Hij deed het niet. Wat de leerlingen niet zagen, zag Hij wel. Zijn strijd was niet tegen die soldaten. Later zou Hij het zeggen:

               ‘Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen.’ (Lc. 23,34)

Zijn strijd was tegen de satan, die de macht over de dood had om u en mij uit die macht te verlossen. (Hb.2,15) De overste van deze wereld, die al zo lang de mens gevangen hield in de strik van de zonde en de daaropvolgende dood. De dood als oordeel van God.

En terwijl de groep om Hem heen staat – is Hij rustig en vastbesloten. ‘Laat hen begaan..’ zegt Hij tegen Zijn leerlingen. Want ‘het uur is gekomen’. De Here Jezus wist dat er maar één manier was om deze strijd te winnen. Alleen door Zijn bloed zou er vergeving kunnen plaatsvinden en de angel van de dood onschadelijk gemaakt worden. (1 Kor. 15,56)

De offers uit het Oude Testament – ze waren nog maar een schaduw van het grote Offer, dat zou komen. De Here Jezus – de Zoon van God – kwam als Mens van vlees en bloed. Bewust liet Hij Zich boeien, liet Hij Zich meevoeren – de nacht in.

Medelijden met deze Man van smarten, lijkt niet nodig. Geloof is nodig om door de pijn, het lijden heen te zien – dat Hij hier de doodstrijd voert om de dood voor eens en altijd te overwinnen!

Zoals een bekend lied het zegt:
          Zie hoe de Man van smarten lijdt,
          eenswillend toch met God,
          met welk een eindeloos geduld
          verdraagt Hij smaad en spot.

We zeggen het zo vaak, maar wat is het belangrijk om de betekenis van het bloed te kennen. Zijn bloed was geen zinloos vergoten bloed, maar is vergoten tot een volkomen verzoening van al onze zonden.

Het bloed reinigt, Zijn bloed bracht vergeving, verzoening tot stand voor ieder die in Hem gelooft.

Niet als een hoop voor straks op uw sterfbed, maar als een werkelijkheid vandaag. Wat mag het je blij maken als je ontdekt dat je vergeving kunt krijgen op grond van Zijn wil, Zijn overgave in die laatste momenten voor Goede Vrijdag.

Als je je schuld belijdt – zegt Johannes later – dan mag je ontdekken dat:
      ‘..het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, ons reinigt van alle zonden.’ (1 Joh. 1,7)

Met dit bloed bent u, ben ik gekocht en betaald. De losprijs voor velen, waarmee de gelovigen het eigendom geworden zijn van Hem. Wat zal e in die laatste momenten om de wil van de Here Jezus gevochten zijn. Zelfs nog aan het kruis riepen ze Hem toe: ‘Kom er toch af!’ ‘Stop er toch mee..!’

Toch volhardde Hij – om u en mij – met Zijn bloed te kunnen kopen, redden en reinigen. Zijn bloed was nodig, want zonder bloedstorting is er geen vergeving, maar we mogen weten dat Zijn offer – genoeg is – voor eens en altijd gebracht. (Hb. 10,10)

Onlangs ontving ik een lied van één van u – het sluit zo mooi aan – en ik hoop en bid dat u er heel persoonlijk ‘amen’ op kunt zeggen – in aanloop naar Goede Vrijdag en Pasen:

Gods toorn is van mij afgewend:
Hij heeft mij als Zijn kind erkend:
Mijn schuld is onder ’t bloed!

Mijn zonden zijn onder ’t bloed.
Zijn wonden, Zijn wonden,
Zij hebben mijn zonden geboet.

Nu is tot God de toegang vrij,
Ja, meer nog, Hij woont Zelf in mij;
Mijn schuld is onder ’t bloed.

’k Zeg tot de satan: „Weg van mij!
Mijn kleed is rein! ik ben nu vrij!
Mijn schuld is onder ’t bloed.”

Straks zie ik Hem in heerlijkheid!
En ’k prijs dan tot in eeuwigheid
Het Lam en ’t dierbaar bloed!
© Joh. de Heer 508

Ook namens Maaike wens ik u alvast paasdagen met eeuwigheidswaarde,
Tim Kamp